Yoldaş!

Yazasım var yoldaş,
anlatasım var...
Hele bir başlayayım,kağıtta keramet var.
Çöller boyu yüzüp,neme doyasım var.
Neme lazım su,
çok gözyaşım var yoldaş.

Hasretim var sırdaş...
Hasretime sırlar gömüp,
aşka muhalif olasım var.
Yemyeşil bir karanlığa bakışım var,
aynaları kırasım var yoldaş.

Karayazı’m var dadaş...
Elimde kar taneleri var..
Öyle çaresizken ben...
Kardan soba yapasım var..
Karayazı’da üşüyesim var yoldaş.

Seni dinleyesim var sesdaş,
gözlerimi kapatasım var.
Sen anlattıkça yarsız,
Akacak gözyaşım var.
O ses NEY ise,
bu huzurun adı ne yoldaş...

Özleyesim var kalpdaş.
Gelmeyeceğini bile bile,
kendime daha ne işkencelerim var.
Sende gördüğüm aşk ise...
Bu müsveddeler kim yoldaş.

Mevsimim var kardaş,
Gökkuşağı olmayan sıcaklığımda.
Bende renk arayan biçare,
Hissettiğin duyguda yanlışın var,
Benim sevdiğim renk ateştir.
Kömür de bir renk değil midir yoldaş.

Benim sevmişliğim var arkadaş,
Aldanmışlığım,adanmışlığım var.
Destur çekip...
Sözümü meclisin en görünen yerinden,
Bana aşkı anlatan fukaraya bir çift sözüm var,
Sen hiç benim gözlerimdeki ölüyü gördün mü  Yoldaş...            

A.A.A